|
กฎหมายลิขสิทธิ์สาธารณรัฐประชาชนจีน
(การประชุมวาระที่ 15 ของสมาชิกถาวรของสภาประชาชนคณะที่ 7 ในวันที่ 7 กันยายน 1990 (2533) และได้พิจารณาแก้ไขใหม่ตามการพิจารณาปรับปรุงแก้ไขของกฎหมายลิขสิทธิ์สาธารณรัฐประชาชนจีนในวาระการประชุมที่ 24 ของคณะกรรมการถาวรของสภาประชาชนแห่งชาติคณะที่ 9 เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 2001 (2544) )
บทที่ 1 บทบัญญัติทั่วไป
มาตราที่ 1 กฎหมายนี้เป็นการออก พระราชบัญญัติ ตามที่เป็นองค์ประกอบ สำหรับความมุ่งหมายของการคุ้มครองลิขสิทธิ์ของนักประพันธ์ในงานวรรณกรรม ศิลปกรรมและงานวิทยาศาสตร์และ สิทธิ์ข้างเคียงงานลิขสิทธิ์และผลประโยชน์ ของการสนับสนุนการสร้างสรรและการเผยแพร่ของงานซึ่งควรค่าแก่การสนับสนุนสู่การสร้างจิตรวิญญาณแห่งสังคมนิยมและเป็นปัจจัยด้านอารยะธรรม ทั้งการสนับสนุนการพัฒนาและความเจริญรุ่เรืองมั่งคั่งของวัฒนธรรมสังคมนิยมและวิทยาศาสตร์
มาตราที่ 2 งานของพลเมืองจีน นิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ ไม่ว่าจะมีการโฆษณาหรือไม่ก็ตาม จะสามารถใช้งานลิขสิทธิ์ตามกฎหมายฉบับนี้
ในงานของชาวต่างชาติหรือบุคคลไร้สัญชาติซึ่งมีคุณสมบัติที่จะใช้งานลิขสิทธิ์ภายใต้การหาข้อยุติตามข้อตกลงระหว่างประเทศซึ่งชาวต่างชาติเป็นเจ้าของหรือซึ่งได้อยู่อาศัยเป็นประจำในประเทศนั้นและในประเทศจีน หรือภายใต้สนธิสัญญานานาชาติ ซึ่งทั้งสองประเทศเป็นภาคีร่วมกัน จะคุ้มครองตามกฎหมายฉบับนี้
งานของชาวต่างชาติหรือบุคคลไร้สัญชาติที่ได้ทำการโฆษณาครั้งแรกภายในประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีนจะใช้งานลิขสิทธิ์ได้ตามกฎหมายฉบับนี้
ในงานของชาวต่างชาติผู้ซึ่งเป็นเจ้าของงานของประเทศซึ่งยังไม่ได้มีขัอยุติในข้อตกลงกับจีน หรือซึ่งไม่ได้เป็นภาคีสนธิสัญญานานาชาติ กับจีนหรือบุคคลไร้สัญชาติได้ทำการโฆษณาเป็นครั้งแรกในประเทศซึ่งเป็นภาคีของสนธิสัญญานานาชาติกับจีน หรือซึ่งเป็นรัฐสมาชิกภาคีหรือไม่เป็นสมาชิกภาคี จะได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายฉบับนี้
มาตราที่ 3 สำหรับความมุ่งหมายของกฎหมายนี้ กำหนดเวลาของงานรวมทั้งงานของวรรณกรรม ศิลปกรรม ธรรมชาติวิทยาศาสตร์ สังคมวิทยาศาสตร์ วิศวกรรม เทคโนโลยีและคล้ายคลึงกันซึ่งเป็นการแสดงออกในรูปแแบบดังต่อไปนี้
(1) งานเขียน
(2) งานพูดปากเปล่า
(3) งานดนตรีกรรม,งานแสดงลคร,งาน guyi’ ,งานบัลเลต์และงานกายกรรม,
(4) งานศิลปวิจิตร,และงานสถาปัตยกรรม
(5) งานถ่ายภาพ
(6) งานภาพยนต์และงานที่สามารถสร้างสรรโดยการเลียนแบบวิธีการผลิตฟิล์มภาพยนต์
(7) การวาดภาพของการออกแบบวิศวกรรม,และการออกแบบผลิตภัณฑ์,แผนที่,สเก็ตภาพและงานกราฟฟิคและ งานโมเดล,
(8) ซอฟแวร์คอมพิวเตอร์
(9) งานอื่นๆที่ได้กำหนดในกฎหมายฉบับนี้รวมทั้งระเบียบปฏิบัติ
มาตราที่ 4 งานโฆษณาเผยแพร่หรือการจำหน่าย จ่ายแจก ของงานซึ่งเป็นการต้องห้ามจะไม่ได้รับการคุ้มโดย กฎหมายฉบับนี้ เจ้าของงานลิขสิทธิ์, ในการใช้งานลิขสิทธิ์ของตน, จะต้องไม่ละเมิดต่อรัฐธรรมนูญ หรือกฎหมายหรือทำให้เกิดความเสียหายต่อประโยชน์สาธารณะ
มาตราที่ 5 กฎหมายฉบับนี้จะไม่ใช้กับ
(1) กฎหมาย, กฎระเบียบปฏิบัติ ,คำพิพากษา, การตัดสินและคำสั่งของกลไกภาครัฐ, เอกสารอื่นๆของกฎหมาย พรบ. , การดำเนินการหรือกระบวนการยุติธรรม, และการแปลเอกสารทั้งหลายของหน่วยงานดังกล่าว
(2) ข่าวประจำวันและ
(3) ปฏิทิน, ตารางตัวเลข, และแบบฟอร์มที่ใช้อยู่ทั่วๆไป, และสูตรต่างๆ
มาตราที่ 6 กฎระเบียบสำหรับการคุ้มครองของลิขสิทธิ์ในการแสดงออกของการแสดงภูมิปัญญาท้องถิ่นจะแยกส่วนจัดตั้งการบริหารโดยสภาแห่งชาติฯ
มาตราที่ 7 สำนักงานบริหารลิขสิทธิ์ภายใต้สภาแห่งชาติจะรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการด้านลิขสิทธิ์ภายในประเทศ สำนักงานกำกับดูแลลิขสิทธิ์ของรัฐบาลประชาชนในแต่ละมณฑล, เขตปกครองตนเองและเทศบาลปกครองตนเองโดยตรง ภายใต้รัฐบาลกลางจะรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการด้านลิขสิทธิ์ในการดำเนินการของแต่ละเขตมณฑล
มาตราที่ 8 เจ้าของลิขสิทธิ์และผู้มีสิทธิ์ข้างเคียง จะมีความชอบธรรมสำหรับการดำเนินการบริหารจัดเก็บการใช้ลิขสิทธิ์หรือสิทธิ์ข้างเคียงภายหลังการอนุญาตให้ใช้, องค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ควรจะเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์โดยนาม, เรียกร้องสิทธิ์คุ้มครองสำหรับเจ้าของลิขสิทธิ์และ ผู้มีสิทธิ์ข้างเคียง, และมีส่วนร่วม, เป็นฝ่ายได้รับประโยชน์, ในการฟ้องร้องหรือการตัดสินชี้ขาด ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์และสิทธิ์ข้างเคียง
องค์กรจัดเก็บลิขสิทธิ์จะเป็นองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร กำหนดสำหรับการจัดตั้ง, สิทธิและข้อตกลง, การจัดเก็บและการแบ่งปันของค่าธรรมเนียมของใบอนุญาตลิขสิทธิ์และการกำกับดูแลและการดำเนินการจะแบ่งส่วนงานและจัดตั้งโดยสภาแห่งชาติ
บทที่ 2 ลิขสิทธิ์
หมวดที่ 1 เจ้าของลิขสิทธิ์และสิทธิ์ที่มี
มาตราที่ 9 ทางด้าน “เจ้าของลิขสิทธิ์” จะรวมทั้ง
1 นักประพันธ์,
2 พลเมืองอื่นๆ, นิติบุคคลและองค์กรอื่นๆ ที่ใช้งานลิขสิทธิ์ตามกฎหมายฉบับนี้.
มาตราที่ 10 ทางด้าน “ลิขสิทธิ์” จะมีสิทธิ์รวมทั้ง สิทธิ์ส่วนบุคคลและสิทธิ์ทางทรัพย์สิน
1 สิทธิ์ในการโฆษณาเผยแพร่, ของสิทธิ์ในการตัดสินใจแม้กระทั่งสิทธิ์ที่จะแสวงประโยชน์ของงานจากสาธารณะ
2 สิทธิ์ของการประพันธ์, ของสิทธิ์ในการคุ้มครองการประพันธ์และมีสิทธิ์ที่จะคงไว้ซึ่งชื่อนักประพันธ์ที่จะเชื่อมโยงกับงานที่สร้างสรร
3 สิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลง, ของสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนแปลงหรือการอนุญาตอื่นๆในการเปลี่ยนแปลงงานที่สร้างสรร
4 สิทธิ์ของการคงไว้ซึ่งความครบถ้วนสมบูรณ์, ของสิทธิ์คุ้มครองในงานระหว่างการทำให้ผิดเพี้ยนและการดัดแปลงจนเสียความ
5 สิทธิ์ในการทำซ้ำ, ของ สิทธิ์ที่จะผลิตจำนวนหนึ่งหรือหลายจำนวนของสำเนาของงานโดยการพิมพ์, การสำเนาภาพ, การพิมพ์หิน, การบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพ, การทำสำเนาโดยการบันทึกหรือ การทำสำเนาโดยงานภาพถ่ายหรือโดยความหมายอื่นๆ
6 สิทธิ์ในการจำหน่าย จ่ายแจก,ของสิทธิ์นั้นในการทำประโยชน์ต่อสาธารณะ ซึ่งต้นฉบับหรือการทำซ้ำของงานผ่านทางการขายหรือการโอนของเจ้าของสิทธิ์
7 สิทธิ์ในการเช่า, ของสิทธิ์นั้นในสิทธิ์การอนุญาต, โดยการจ่ายค่าตอบแทน, อื่นๆถึงการใช้ชั่วคราวในงานภาพยนต์, งานสร้างสรรโดยความสามารถในวิธีการเลียนแบบการผลิตของฟิล์มภาพยนต์, และซอฟแวร์คอมพิวเตอร์, ยกเว้นในซอฟแวร์ที่ไม่ได้เป็นเนื้อหาสาระของเรื่องราวในการเช่า
8 สิทธิ์ในการจัดนิทรรศการ, ของสิทธิ์นั้นในสิทธิ์การแสดงเผยแพร่ต่อสาธารณะของต้นฉบับหรือการทำซ้ำของงานวิจิตรศิลป์และงานถ่ายภาพ
9 สิทธิ์ในการแสดง,เป็นสิทธิ์ซึ่ง, สิทธิ์ในการแสดงต่อสาธารณะและถ่ายทอดสู่สาธารณะในการแสดงของงานโดยความหมายต่างๆ
10 สิทธิ์ในการแสดงออก, เป็นสิทธิ์ซึ่ง, สิทธิ์ในการแสดงออกของงานให้ปรากฏต่อสาธารณะของงานวิจิตรศิลป์, งานถ่ายภาพ, งานภาพยนต์, และงานสร้างสรรโดยวิธีการที่สามารถเลียนแบบวิธีการผลิตของฟิล์มผ่านทางวิธีการโปรเจคเตอร์ผ่านฟิล์มใส, โอเวอร์เฮดโปรเจคเตอร์ หรือกลไกทางเทคนิคอื่นๆ
11 สิทธิ์ในการถ่ายทอดทางสถานีถ่ายทอด เป็นสิทธิ์ในการถ่ายทอดทางสถานีถ่ายทอดสู่สาธารณะหรือการสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะของงาน, ที่ไร้สายโดยความหมายในการสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะของงานสถานีถ่ายทอดโดยทางสายหรือทวนสัญญาณโดยความหมาย, และการสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะของงานสถานีถ่ายทอดโดยงานกระจายเสียงผ่านลำโพงหรือโดยเครื่องมือที่คล้ายคลึงกันอื่นๆ ในการใช้ถ่ายทอดสัญลักณ์, ของเสียงหรือภาพ
12 สิทธิ์ของการสื่อสารคมนาคมของข้อมูลบนเครือข่าย, เป็นสิทธิ์ซึ่งเป็นการสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะของงาน, โดยสายหรือไร้สายของความหมาย ดังเช่นวิธีการของสมาชิกของสาธารณะสามารถเข้าถึงงานนั้นๆจากสถานที่และเวลาที่ต้องการเป็นเอกเทศในการเลือกโดยบุคคลนั้น
13 สิทธิ์ในการสร้างงานภาพยนต์, เป็นสิทธิ์ซึ่งการบันทึกงานบนตัวนำโดยทางการผลิตฟิล์มหรือโดยความสามารถของวิธีการคล้ายคลึงกับวิธีการผลิตฟิล์มภาพยนต์
14 สิทธิ์ในการดัดแปลง, ของสิทธิ์นั้นๆเป็นสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนแปลงในงานที่สร้างสรรเป็นงานใหม่ของต้นฉบับเดิม
15 สิทธิ์ในการแปล,ของสิทธิ์นั้นๆเป็นสิทธิ์ที่จะแปลงานในภาษาหนึ่งไปสู่ภาษาอื่นๆ
16 สิทธิ์ในการรวบรวม, ของสิทธิ์นั้นๆเป็นสิทธิ์ที่จะรวบรวมงานหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของงานไปสู่งานใหม่โดยผลของการเลือกหรือเรียบเรียง, และ
17 สิทธิ์อื่นๆของเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นนิติบุคคลในการใช้งาน
เจ้าของลิขสิทธิ์เห็นสมควรอนุญาตให้บุคคลอื่นในการใช้ภายใต้ข้อบัญญัติย่อหน้า (5)ถึง(17) และได้รับค่าตอบแทน
ตามข้อตกลงหรือสิทธิ์อื่นๆในกฎหมายฉบับนี้
เจ้าของลิขสิทธิ์จะมอบหมาย, ในบางส่วนหรือทั้งหมดของสิทธิ์ภายใต้บทบัญญัติของย่อหน้าที่ (5) ถึง (17) และได้
รับค่าตอบแทนตามข้อตกลงหรือสิทธิ์อื่นๆในกฎหมายฉบับนี้
หมวดที่ 2 การเป็นเจ้าของสิทธิ์ของลิขสิทธิ์
มาตราที่ 11 ข้อยกเว้นที่ซึ่งกำหนดตามเจตนาอื่นๆในกฎหมายฉบับนี้, ลิขสิทธิ์ในงานที่จะเป็นเจ้าของของนักประพันธ์
นักประพันธ์ของงานที่เป็นพลเมืองผู้ซึ่งเป็นผู้สร้างสรรผลงาน
ที่ซึ่งงานสร้างสรรตามความมุ่งหมายและภายใต้การกำกับดูแลและรับผิดชอบของนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ, ดังเช่นกฎหมายนิติบุคคลหรือองค์กรที่จะให้ความเห็นชอบในงานของนักประพันธ์
พลเมือง, กฎหมายนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆผู้ซึ่งในนามได้ดำรงอยู่ในเครือข่ายกับงานที่จะ, พิสูจน์ถึงงานที่ไม่มีการขัดแย้งกัน, ในการลงความเห็นว่าเป็นงานของนักประพันธ์
มาตราที่ 12 งานซึ่งเป็นการสร้างสรรโดยการดัดแปลง, การแปล, คำอธิบายประกอบหรือการเรียบเรียงของงานที่มีอยู่ก่อนหน้านี้, ลิขสิทธิ์ในงานสร้างสรรจะใช้โดยผู้ดัดแปลง, ผู้แปล, ผู้บรรยายหรือเรียบเรียง, กำหนดการใช้นั้นๆดังเช่นจะไม่ทำให้เกิดความเสียหายต่องานลิขสิทธิ์ของต้นฉบับเดิม
มาตราที่ 13 งานที่ซึ่งเป็นการสร้างสรรร่วมกันโดยสองคนหรือมากกว่าของนักประพันธ์ร่วม, ลิขสิทธิ์ในงานที่จะใช้ร่วมกันโดยนักประพันธ์ร่วม การประพันธ์ร่วมกันไม่ควรจะคุ้มครองโดยผู้หนึ่งผู้ใดที่ไม่มีส่วนร่วมในการสร้างสรรผลงาน ถ้างานของการร่วมกันประพันธ์สามารถแบ่งออกเป็นส่วนที่เป็นอิสระและแยกการใช้ประโยชน์, ของแต่ละการประพันธ์ร่วมกันจะเป็นนิติบุคคลในอิสระของลิขสิทธิ์ในส่วนที่ผู้มีส่วนในการสร้างสรร กำหนดเป็นการใช้ดังเช่นจะไม่ทำให้เกิดความเสียหายในงานลิขสิทธิ์ร่วมกันทั้งหมด
มาตราที่ 14 งานสร้างสรรงานหนึ่งโดยการรวบรวมจากงานหลายๆงาน, บางส่วนของงาน, ข้อมูลนั้นไม่เป็นองค์ประกอบของงานหรือรายละเอียดอื่นๆและการมีความเป็นต้นฉบับในการเลือกหรือเรียบเรียงของเนื้อหาเป็นงานของการรวบรวม ลิขสิทธิ์ในงานของการรวบรวมจะใช้โดยผู้รวบรวม, กำหนดให้เป็นการใช้งานลิขสิทธิ์นั้นจะไม่ทำให้เกิดความเสียหายต่อลิขสิทธิ์อันเป็นงานที่มีอยู่ก่อนหน้านี้
มาตราที่ 15 ลิขสิทธิ์ในงานภาพยนต์และงานอื่นๆที่สร้างสรรโดยวิธีการของการผลิตฟิล์มจะสามารถใช้โดยผู้ผลิตงาน, แต่ผู้เขียนบท,ผู้กำกับ, ช่างกล้อง, ผู้บรรยาย, ผู้เรียบเรียงเสียงประสาน, และผู้ประพันธ์อื่นๆจะสามารถใช้สิทธิ์ของการประพันธ์ในงาน, และมีสิทธิ์ได้รับค่าตอบแทนตามสัญญากับผู้ผลิต
นักประพันธ์ของฉากการแสดง, งานดนตรีกรรมและงานอื่นๆนั้นเป็นการร่วมมือกันในงานภาพยนต์และงานสร้างสรรโดยความสามารถของการเลียนแบบในวิธีการผลิตฟิล์มและสามารถแยกส่วนในการใช้ประโยชน์จะเป็นนิติบุคคลในการใช้ลิขสิทธิ์เหล่านั้นอย่างอิสระ
มาตราที่ 16 ในงานสร้างสรรงานหนึ่งโดยพลเมืองในการปฏิบัติการโดยเฉพาะในการมอบหมายที่ของผู้ที่เป็นนิติบุคคลตามกฎหมายหรือองค์กรอื่นๆจะให้ความเห็นชอบของงานสร้างสรรในส่วนของการว่าจ้าง ลิขสิทธิ์ของงานนั้นจะใช้โดยนักประพันธ์, อยู่ในอำนาจที่จะกำหนดของย่อหน้าที่สองของมาตรานี้, ได้กำหนดเป็นนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆที่จะมีลำดับของสิทธิ์ในการใช้ประโยชน์ภายในขอบเขตของกิจกรรมในวิชาชีพ ระหว่างสองปีภายหลังการรวบรวมงาน, นักประพันธ์จะไม่กระทำโดย ปราศจากการยินยอมของนิติบุคคลหรือองค์กร, การอนุญาตต่อบุคคลอื่นๆที่จะใช้ประโยชน์ของงานในทางเดียวกันที่เป็นนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ
ในแต่ละกรณี นักประพันธ์ของงานสร้างสรรในส่วนของการว่าจ้างจะใช้สิทธิ์ของการประพันธ์, ในขณะที่นิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆจะใช้ ในสิทธิ์อื่นๆรวมทั้งในลิขสิทธิ์และควรให้รางวัลตอบแทนแก่นักประพันธ์
การวาดภาพของวิศวกรรมการออกแบบและออกแบบผลิตภัณฑ์และแผนที่, ซอฟแวร์คอมพิวเตอร์และการสร้าสรรในงานอื่นๆ ในส่วนของการว่าจ้างเป็นหลัก กับปัจจัยและที่มาของเทคนิคของนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆและภายใต้ความรับผิดชอบ
งานสร้างสรรในส่วนของการว่าจ้างที่ซึ่งเป็นงานลิขสิทธิ์, ตามกฎหมาย, การรดำเนินการตามระเบียบปฏิบัติหรือสัญญา, การใช้โดยนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ
มาตราที่ 17 เจ้าของลิขสิทธิ์ในงานค่านายหน้า(คอมมิสชั่น)จะเป็นไปตามข้อตกลงตามสัญญาระหว่างการเป็นนายหน้าและเป็นฝ่ายผู้รับค่านายหน้า ในการไม่มีสัญญาของข้อตกลงที่ความชัดเจนของสัญญา ลิขสิทธิ์ในงานเช่นว่านี้จะเป็นของฝ่ายนายหน้า
มาตราที่ 18 การถ่ายโอนของเจ้าของสิทธิ์ของต้นฉบับ และ สำเนาของงานศิลปวิจิตร, หรืองานอื่นๆ, จะไม่รับความเห็นชอบรวมถึงการถ่ายโอนของงานลิขสิทธิดังกล่าว การกำหนดสิทธิ์ในการนำมาแสดงในงานนิทรรศการของต้นฉบับหรือสำเนาของงานศิลปวิจิตร จะใช้โดยผู้เป็นเจ้าของของต้นฉบับหรือสำเนาที่กล่าวถึง
มาตราที่ 19 ที่ซึ่งงานลิขสิทธิ์ในความเป็นเจ้าของของพลเมือง เป็นสิทธ์ของการใช้ประโยชน์และสิทธิ์ภายใต้ มาตราที่ 10, ย่อหน้า (5) ถึง (17), ของกฎหมายฉบับนี้ในการยอมรับของงานจะภายหลังที่เจ้าของสิทธิ์เสียชีวิตลง, ระหว่างกำหนดเวลาของการกำหนดคุ้มครองสำหรับในกฎหมายฉบับนี้, เป็นการถ่ายโอนตามข้อกำหนดของกฎหมายทายาท
ที่ซึ่งลิขสิทธิ์ในความเป็นเจ้าของงานตามนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ เป็นสิทธิ์ภายใต้มาตรา 10, ย่อหน้า (5) ถึง (17),ของกฎหมายฉบับนี้,จะภายหลังการเปลี่ยนหรือการสิ้นสุดลงของสถานะของนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ, ในระหว่างกำหนดเวลาของการกำหนดคุ้มครองสำหรับกฎหมายฉบับนี้ เป็นการใช้โดยการสืบทอดตามนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ ซึ่งเป็นการได้มาแบบเป็นสิทธิ์โดยทางการและตามข้อตกลง หรือในการไม่มีผู้สืบทอดนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ, โดยสถานะ
บทที่ 3 กำหนดเวลาของสิทธิ์คุ้มครอง
มาตราที่ 20 สิทธิ์ของการประพันธ์, การเปลี่ยนแปลงและการคงความสมบูรณ์ของนักประพันธ์จะไม่จำกัดระยะเวลา
มาตราที่ 21 กำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับสิทธิ์ของการโฆษณาเผยแพร่และสิทธิ์อ้างอิงถึงมาตรา 10,ย่อหน้า (5) ถึง (17) , ของกฎหมายฉบับนี้ ในการยอมรับของงานของพลเมืองตลอดชีวิตของนักประพันธ์และ 50 ปีหลังจากเสียชีวิต, และสิ้นสุดลงวันที่ 31 ธันวาคม ของปีที่ 50 หลังจากนักประพันธ์เสียชีวิต ในกรณีของงานที่มีการประพันธ์ร่วมกัน, จะสิ้นสุดลงวันที่ 31 ธันวาคมของปีที่ 50 หลังจากการเสียชีวิตของนักประพันธ์ร่วมคนสุดท้ายที่เหลืออยู่
กำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับสิทธิ์ของการโฆษณาเผยแพร่และสิทธิ์ในการกำหนดสำหรับในมาตราที่ 10, ย่อหน้าที่ (5) ถึง (17),ของกฎหมายฉบับนี้ในการยอมรับของงานที่ซึ่งลิขสิทธิ์เป็นเจ้าของตามกฎหมายนิติบุคคลหรือองค์กรหรือในการยอมรับของงานสร้างสรรในส่วนของการว่าจ้างที่ซึ่งนิติบุคคลตามกฎหมายหรือองค์กรอื่นๆใช้ลิขสิทธิ์ (ยกเว้นสิทธิ์ของนักประพันธ์), จะมีระยะเวลา 50 ปี, และสิ้นสุดลงวันที่ 31ธันวาคม ของปีที่ 50 หลังจากการเผยแพร่เป็นครั้งแรกของงานดังกล่าว, กำหนดในแต่ละงานที่ไม่มีการโฆษณาเผยแพร่ภายใน 1 ปีหลังจากทำให้สมบูรณ์ครบถ้วนของการสร้างสรรจะไม่ยาวนานกว่าการคุ้มครองภายใต้กฎหมายนี้
ในกำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับสิทธิ์ของการโฆษณาเผยแพร่สำหรับสิทธิ์ของการคุ้มครองการโฆษณาเผยแพร่หรือสิทธิ์อ้างอิงถึงมาตรา 10, ย่อหน้าที่ (5) ถึง (17), ของกฎหมายฉบับนี้ในการยอมรับของงานภาพยนต์, งานสร้างสรรโดยความสามารถของการเลียนแบบในวิธีการผลิตฟิล์มหรืองานถ่ายภาพจะมีระยะเวลาคุ้มครอง 50 ปี , และสิ้นสุดลงวันที่ 31 ธันวาคม ของปีที่ 50 หลังจากการเผยแพร่ของงานนั้นๆ, การกำหนดนั้นในแต่ละงานที่ไม่มีการเผยแพร่ภายใน 50 ปีหลังจากการทำให้สมบูรณ์ครบถ้วนของการสร้างสรรจะไม่ยาวนานกว่าการคุ้มครองภายใต้กฎหมายนี้
หมวดที่ 4 การจำกัดสิทธิ์
มาตราที่ 22 ในกรณีของงานที่ควรใช้ประโยชน์โดยปราศจากการขออนุญาต, และปราศจากการจ่ายค่าตอบแก่เจ้าของสิทธิ์, การกำหนดชื่อของนักประพันธ์และชื่อเรื่องของงานจะคงอยู่และสิทธิ์อื่นๆในการใช้โดยเจ้าของสิทธิ์ โดยอาศัยตามอำนาจของกฎหมายนี้ ที่จะไม่ทำให้เกิดความเสียหายในงานนั้น
1 การใช้งานในการโฆษณาเผยแพร่ของความมุ่งหมายของผู้ใช้เป็นเจ้าของการศึกษาเอกชน, การวิจัยหรือความบันเทิงส่วนตัว,
2 การกล่าวอ้างที่เหมาะสมจากการเผยแพร่งานในงานของเจ้าของงานสำหรับความมุ่งหมายของการแนะนำหรือวิจารณ์งาน, หรือ การสาธิตในของงาน
3 การนำกลับมาใช้ใหม่หรือกล่าวอ้างถึง, สำหรับเหตุผลที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้, ของการโฆษณาเผยแพร่งานในหนังสือพิมพ์, หรือการพิมพ์เป็นครั้งคราว, สถานีวิทยุ, สถานีโทรทัศน์หรือ สื่ออื่นๆสำหรับความมุ่งหมายในการรายงานที่เกี่ยวข้อง กับข่าวสาร
4 การพิมพ์ซ้ำโดยหนังสือพิมพ์หรือพิมพ์เป็นครั้งคราว หรือถ่ายทอดซ้ำโดยสถานีวิทยุ, สถานีโทรทัศน์, หรือในสื่อต่างๆ, ของมาตราในประเด็นที่เกี่ยวข้องถึงการเมือง, เศรษฐกิจหรือการเผยแพร่ความเชื่อความศรัทธาโดยหนังสือพิมพ์ต่างๆ, การพิมพ์เป็นครั้งคราว, หรือการถ่ายทอดโดยสถานีวิทยุต่างๆ, สถานีโทรทัศน์หรือสื่อต่างๆ, ยกเว้นกรณีที่นักประพันธ์ได้มีการประกาศว่าการพิมพ์ซ้ำหรือการถ่ายทอดซ้ำเป็นการไม่อนุญาต
5 การเผยแพร่ทางหนังสือพิมพ์หรือการพิมพ์เป็นครั้งคราว, หรือการถ่ายทอดโดยสถานีวิทยุ, สถานีโทรทัศน์หรือสื่ออื่นๆ, ของการส่งมอบสุนทรพจน์จากการรวบรวมจากที่สาธารณะ, ยกเว้นกรณีที่นักประพันธ์ได้มีการประกาศว่าการเผยแพร่หรือการถ่ายทอดจะเป็นการไม่อนุญาต
6 การแปล, หรือการทำซ้ำในจำนวนเล็กน้อยของสำเนา, ของงานโฆษณาเผยแพร่สำหรับใช้โดยผู้สอนหรือผู้วิจัยทางวิทยาศาสตร์, ในการสอนในชั้นเรียนหรือการวิจัยทางวิทยาศาสคร์, กำหนดเป็นการแปลหรือการทำซ้ำจะไม่โฆษณาเผยแพร่หรือจำหน่ายจ่ายแจก
7 การใช้ของงานโฆษณาเผยแพร่, ภายในขอบเขตที่เหมาะสม, โดยกลไกภาครัฐสำหรับความมุ่งหมายของการทำให้ครบถ้วนในหน้าที่ของสำนักงาน
8 การทำซ้ำของงานในการรวบรวมสะสมโดยห้องสมุด, การได้มา, อนุสรณ์สถาน, พิพิธภัณฑ์, หอศิลป์หรือองค์ประกอบที่เสมือนกันอื่นๆ, สำหรับความมุ่งหมายของการแสดงงาน, หรือการเก็บรักษาของสำเนาหรือของงาน
9 การไม่เก็บค่าธรรมเนียมในการแสดงสดของงานเผยแพร่และการแสดงในการพูดจะไม่มีการจัดเก็บค่าธรรมเนียมจากสมาชิกของสาธารณะหรือไม่จ่ายค่าตอบแทนแก่ผู้แสดง
10 การสำเนา, การวาดภาพ, การถ่ายภาพหรือการบันทึกภาพของงานศิลปแสดงในที่ตั้งหรือการแสดงผลงานในสถานที่สาธารณภายนอกอาคาร
11 การแปลของงานเผยแพร่ของพลเมืองจีน, ภายใต้กฎหมายนิติบุคคลหรือองค์กรอื่นๆ จากภาษาจีนไปเป็นภาษาของชนกลุ่มน้อยสำหรับการเผยแพร่และจ่ายแจกภายในประเทศและ
12 การถ่ายตัวอักษรของงานโฆษณาเผยแพร่ไปสู่อักษรเบรลล์(อักษรคนตาบอด)เพื่อการเผยแพร่ของงานถ่ายตัวอักษร
การจำกัดสิทธิ์ดังกล่าวข้างต้นจะสามารถใช้ประโยชน์ถึงสิทธิ์ของผู้โฆษณาเผยแพร่, นักแสดง, ผู้ผลิตงานสิ่งบันทึกเสียงและการบันทึกภาพ, สถานีวิทยุและสถานีโทรทัศน์
มาตราที่ 23 ในการรวบรวมและการโฆษณาหนังสือตำราสำหรับการนำไปปฏิบัติเป็นการชั่วคราว 9 ปี ในการศึกษาและโปรแกรมการศึกษาของชาติ, โฆษณาบางส่วนของงาน, งานชวเลข, งานดนตรีกรรมหรืองานสำเนาเดี่ยวของงานการพิมพ์หรืองานถ่ายภาพควรได้รวบรวมอยู่ในตำราโดยปราศจากการอนุญาตจากนักประพันธ์, ยกเว้นในกรณีที่นักประพันธ์ได้ประกาศแจ้งล่วงหน้าในการใช้ให้เป็นการไม่อนุญาต กับการจ่ายค่าตอบแทนตามกฎระเบียบ ในนามของนักประพันธ์และชื่อเรื่องของงานที่บ่งชี้และปราศจากการทำให้เกิดความเสียหายของการใช้สิทธิ์อื่นๆโดยเจ้าของสิทธิ์ตามกฎหมายฉบับนี้
ในข้อจำกัดสิทธิ์ดังกล่าวจะสามารถใช้ประโยชน์กับสิทธิ์ของผู้โฆษณาเผยแพร่, นักแสดง, ผู้ผลิตของงานสิ่งบันทึกเสียงและการบันทึกภาพ, สถานีวิทยุและสถานีโทรทัศน์
บทที่ 4 การอนุญาตงานลิขสิทธิ์และสัญญามอบอำนาจ
มาตราที่ 24 ภายใต้บทบัญญัติในกฎหมายฉบับนี้ตามที่ซึ่งไม่ต้องการในการอนุญาต, บุคคลใดจะใช้ประโยชน์ในงานสร้างสรรโดยการกำหนดข้อตกลงที่ในสัญญาหรือในวัตถุประสงค์อื่นๆที่ได้รับในรูปแบบของการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์
สัญญาการอนุญาต จะรวมทั้งข้อปลีกย่อยพื้นฐาน
1 ประเภทของสิทธิ์ที่อนุญาตสำหรับใช้ประโยชน์ของงานได้กำหนดครอบคลุมโดยใบอนุญาต
2 ความเป็นสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวหรือไม่แต่เพียงผู้เดียวโดยสาระของสิทธิ์ในการใช้ประโยชน์ของงานจะกำหนดในใบอนุญาต
3 เขตพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และกำหนดเวลาของใบอนุญาต
4 มาตรฐานของการตอบแทนและวิธีการชำระเงิน
5 ในกรณีที่อยู่ในข่ายของการละเมิดต่อสัญญาและ
6 เรื่องอื่นๆนั้นฝ่ายที่ทำสัญญาจะพิจารณาตามความจำเป็น
มาตราที่ 25 การมอบอำนาจของสิทธิ์ที่ได้อ้างอิงใมาตราที่ 10, ย่อหน้าที่ (5) ถึง (17) , ตามกฎหมายฉบับนี้จะแนะนำให้มีการร่างสัญญาร่วมกัน
สัญญามอบอำนาจจะรวมทั้งข้อปลีกย่อยพื้นฐาน
1 ชื่อเรื่อง
2 ประเภทและเขตพื้นที่ของการมอบอำนาจ
3 ค่าอัตราการมอบอำนาจ
4 วันที่และประเภทของการชำระของค่าอัตราการมอบอำนาจ
5 กรณีที่อยู่ในข่ายของการละเมิดต่อสัญญาและ
6 ในเรื่องอื่นๆที่ฝ่ายที่ทำสัญญาจะพิจารณาตามความจำเป็น
มาตราที่ 26 ฝ่ายอื่นๆจะต้องไม่, ปราศจากการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์, ในการใช้สิทธิ์นั้นๆของเจ้าของลิขสิทธิ์ที่ไม่ได้ออกใบอนุญาตให้หรือมอบหมายในใบอนุญาตและสัญญามอบอำนาจ
มาตราที่ 27 มาตรฐานของค่าตอบแทนสำหรับการใช้ประโยชน์ของงานควรกำหนดตายตัวโดยฝ่ายที่ได้ประโยชน์หรือควรจ่ายตามมาตรฐานที่ตั้งขึ้นโดย สำนักงานกำกับดูแลลิขสิทธิ์ภายใต้สภาแห่งชาติในความร่วมมือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ที่ซึ่งฝ่ายได้รับประโยชน์ไม่มีการกำหนดอัตราแน่นอน, ค่าตอบแทนควรจะจ่ายตามมาตรฐานโดยสำนักงานกำกับดูแลลิขสิทธิ์ ภายใตสภาแห่งชาติในการร่วมมือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
มาตราที่ 28 ผู้โฆษณา, นักแสดง, ผู้ผลิตสิ่งบันทึกเสียงและบันทึกภาพ, สถานีวิทยุ, สถานีโทรทัศน์และนิติบุคคลอื่นๆหรือซึ่งได้รับ, ตามความเกี่ยวข้องในบทบัญญัติของกฎหมายฉบับนี้, สิทธิการใช้ประโยชน์ลิขสิทธิ์และอื่นๆ, จะไม่ทำให้เกิดความเสียหายในสิทธิ์นักประพันธ์ของการประพันธ์, การเปลี่ยนแปลงหรือทำให้ขาดความครบถ้วน, หรือสิทธิ์ในการรับค่าตอบแทนนั้น ๆ
บทที่ 4 การทำสำเนา,การแสดง, การบันทึกเสียง, การบันทึกภาพและ สถานีถ่ายทอด
หมวดที่ 1 การโฆษณาของหนังสือ, หนังสือพิมพ์และการพิมพ์เป็นครั้งคราว
มาตราที่ 29 หนังสือของผู้โฆษณาผู้ซึ่งโฆษณาหนังสือจะรวมทั้งสัญญาการโฆษณากับ, การจ่ายค่าตอบแทนถึงเจ้าของลิขสิทธิ์
มาตราที่ 30 เจ้าของลิขสิทธิ์จะมีสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวในการโฆษณาเผยแพร่งานที่ส่งมอบให้โดยเจ้าของลิขสิทธิ์สำหรับการโฆษณาเผยแพร่ สิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวในการโฆษณาเผยแพร่งานที่ใช้โดยผู้โฆษณาเผยแพร่โดยเฉพาะพิเศษตามสัญญาที่จะคุ้มครองตามกฎหมาย และควรเป็นงานที่ไม่มีการโฆษณาโดยผู้อื่น
มาตราที่ 31 จ้าของลิขสิทธิ์จะส่งมอบงานภายในกำหนดเวลาโดยเฉพะที่ระบุในสัญญา ผู้โฆษณาเผยแพร่หนังสือจะโฆษณางานตามคุณสมบัติของสิทธิประโยชน์และภายในกำหนดเวลาที่ระบุเป็นพิเศษในสัญญา
ผู้โฆษณาหนังสือ จะต้องรับผิดชอบทางแพ่งตามมาตราที่ 53 ของกฎหมายฉบับนี้ถ้าประสพความล้มเหลวในการโฆษณาภายในกำหนดเวลที่ระบุเป็นพิเศษในสัญญา
ผู้โฆษณาหนังสือจะแจ้งและจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์เมื่องานได้มีการพิมพ์ซ้ำหรือโฆษณาเผยแพร่ ถ้าผู้เผยแพร่ปฏิเสขการพิมพ์ซ้ำหรือโฆษณษซ้ำของงานเมื่อสต๊อคของหนังสือได้หมดลง, เจ้าของลิขสิทธิ์จะมีสิทธิ์ที่จะหาข้อยุติในเรื่องดังกล่าว
มาตราที่ 32 ที่ซึ่งเจ้าของลิขสิทธิ์มีการยืนยันรายการบทความของงานในหนังสือพิมพ์หรือการโฆษณาเผยแพร่การพิมพ์เป็นครั้งคราวสำหรับการโฆษณาเผยแพร่และไม่ได้รับ, ภายใน 15 วันจากผู้โฆษณาเผยแพร่หนังสือพิมพ์หรือภายใน 30 วันจากผู้โฆษณาเผยแพร่เป็นครั้งคราว, นับได้จากวันที่ยืนยันของรายการบทความ, การแจ้งใดๆของผู้พิจารณาโฆษณาเผยแพร่แก่งานเผยแพร่ เจ้าของลิขสิทธิ์ควรยืนยันรายการบทความของบางงานแก่หนังสือพิมพ์อื่นๆหรือผู้โฆษณาเผยแพร่เป็นครั้งคราวรายอื่นสำหรับการโฆษณาเผยแพร่, นอกเสียจากว่าทั้งสองฝ่ายได้มีข้อตกลงเป็นอื่น
ยกเว้นซึ่งเจ้าของลิขสิทธิ์ได้ประกาศให้การพิมพ์ซ้ำหรือข้อความที่ตัดตอนมาเป็นการไม่อนุญาต, หนังสือพิมพ์อื่นๆหรือผู้โฆษณาเผยแพร่เป็นครั้งคราวควรจะ ภายหลังการโฆษณาเผยแพร่ของงานโดยหนังสือพิมพ์หรือหนังสือเป็นครั้งคราว, การพิมพ์ซ้ำงานหรือพิมพ์บทคัดย่อของบทความหรือพิมพ์เป็นรายละเอียดอ้างอิง, แต่ในผู้โฆษณาเผยแพร่อื่นๆจะจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์เป็นการแนะนำในระเบียบปฏิบัติ
มาตราที่ 33 ผู้โฆษณาหนังสือควรจะปรับเปลี่ยนหรือการคัดย่อของงานกับการอนุญาตของเจ้าของลิขสิทธิ์
หนังสือพิมพ์หรือหนังสือออกเป็นครั้งคราวควรทำการแก้ไขบทบรรณาธิการและบทคัดย่อในงาน, แต่จะไม่ทำการแก้ไขในเนื้อหาของงาน นอกเสียจากว่าได้รับการอนุญาตที่ได้รับจาก นักประพันธ์
มาตราที่ 34 เมื่อการโฆษณาเผยแพร่งานสร้างสรรโดยการดัดแปลง, การแปล, การอธิบายประกอบ, การเรียบเรียงหรือรวบรวมของงานที่มีอยู่การหน้านี้, ผู้โฆษณาเผยแพร่จะมีทั้งรูปแบบของการอนุญาตและการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของสิทธิ์ในงานลิขสิทธิ์ที่สร้างสรรโดยความหมายของการดัดแปลง, การแปล, การอธิบายประกอบ, การเรียบเรียงหรือการรวบรวมและเป็นเจ้าของของงานลิขสิทธิ์ในงานต้นฉบับนั้น
มาตราที่ 35 ในผู้โฆษณาเผยแพร่มีสิทธิ์ในการอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งในการใช้การเรียบเรียงพิมพ์ตัวอักษรของหนังสือหรือการออกหนังสือเป็นครั้งคราวที่มีการโฆษณาเผยแพร่
ในกำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับสิทธิ์ที่กำหนดสำหรับย่อหน้าที่เกิดขึ้นก่อนจะเป็นเวลาสิบปี, และสิ้นสุดลงวันที่ 31 ธันวาคมของปีที่ สิบ ภายหลังการโฆษณาเผยแพร่ครั้งแรกของหนังสือหรือการออกเป็นครั้งคราวในการใช้ การเรียบเรียงอักษรตัวพิมพ์
หมวดที่ 2 การแสดง
มาตราที่ 36 นักแสดง(เป็นเอกเทศของนักแสดงหรือการแสดงนิติบุคคล)ผู้ซึ่งสำหรับการแสดงที่ได้ประโยชน์กับงานที่สร้างสรรโดยบุคคลอื่นจะได้รับรูปแบบการอนุญาตและจากการจ่ายค่าตอบแทนแก่ เจ้าของงานลิขสิทธิ์ ที่ซึ่งการแสดงของผู้ที่ได้จัดทำขึ้นในการจัดให้มีการแสดง, ผู้ดำเนินการจัดให้มีขึ้นจะได้รับรูปแบบการอนุญาตและการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์ เมื่อการใช้ประโยชน์, สำหรับการแสดงงานที่สร้างสรรโดยการดัดแปลง, การแปล, การอธิบายประกอบ, การเรียบเรียงหรือรวบรวมของงานที่มีมาก่อนหน้านี้, นักแสดงจะต้องมีทั้งรูปแบบการอนุญาตและการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์ในงานสร้างสรรโดยความหมายของการดัดแปลง, การแปล, การอธิบายประกอบ, การเรียบเรียงหรือรวบรวม, และเป็นเจ้าของของงานลิขสิทธิ์ในงานต้นฉบับ
มาตราที่ 37 นักแสดงจะ, มีความเกี่ยวเนื่องของการแสดง, การใช้สิทธิ์
1 ที่จะเรียกร้องสิทธิคุ้มครองของนักแสดง
2 ที่จะคุ้มครองภาพพจน์ที่เป็นเอกลักษ์ในการแสดงจากความผิดเพี้ยน
3 ที่จะอนุญาตให้บุคคลอื่นๆในการถ่ายทอดสดและถ่ายทอดสู่สาธารณะของการแสดงและได้รับค่าตอบแทน,
4 ที่จะอนุญาตให้บุคคลอื่นๆในการจัดทำสิ่งบันทึกเสียง, บันทึกภาพ, และได้รับค่าตอบแทนนั้น
5 ที่จะอนุญาตให้บุคคลอื่นๆ ในการทำซ้ำหรือจำหน่ายจ่ายแจกสิ่งบันทึกเสียงและบันทึกภาพในการร่วมกันของนักแสดงและได้รับค่าตอบแทนนั้นและ
6 ที่จะอนุญาตให้บุคคลอื่นๆในการสื่อสารคมนาคมการแสดงสู่สาธารณะในเครือข่ายอินเตอร์เนท , และได้รับค่าตอบแทนนั้น
บุคคลผู้ซึ่งอนุญาตให้ผู้ใช้ประโยชน์ของงานในการอ้างอิงตามย่อหน้าที่ (3) ถึง (6) จะได้รับการอนุญาตจากการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์
มาตราที่ 38 กำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับสิทธิ์ที่กำหนดสำหรับในมาตราที่ 37 , ย่อหน้าที่ (1) และ(2), ของกฎหมายฉบับนี้จะไม่มีอำนาจในการจำกัดสิทธิ์อื่นๆ
กำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับสิทธิ์ที่กำหนดสำหรับในมาตราที่ 37 ,ย่อหน้าที่ (3) ถึง (6), ของกฎหมายฉบับนี้จะเป็นเวลา 50 ปีและสิ้นสุดลงในวันที่ 31 ธันวาคมของปีที่ 50 ภายหลังที่ได้จัดให้มีการแสดง
หมวดที่ 3
สิ่งบันทึกเสียงและสิ่งบันทึกภาพ
มาตราที่ 39 ผู้ผลิตในสิ่งบันทึกเสียงหรือสิ่งบันทึกภาพผู้ซึ่ง, ได้ทำการผลิตสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพ, การใช้ประโยชน์ใงานสร้างสรรโดยบุคคลอื่นๆ, จะต้องได้รับการอนุญาตจากการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์
ผู้ผลิตสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพผู้ซึ่งใช้ประโยชน์ของงานสร้างสรรโดยการดัดแปลง, การแปล, การอธิบายประกอบหรือการเรียบเรียงของงานที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ จะใช้ทั้งการได้รับอนุญาตและจากการจ่ายค่าตอบแทนแก่จ้าของลิขสิทธิ์ ในงานสร้างสรรโดยการดัดแปลง, การแปล, การอธิบายประกอบหรือเรียบเรียงและแก่เจ้าของของงานลิขสิทธิ์ในงานต้นฉบับ
ผู้ผลิตสิ่งบันทึกเสียงผู้ซึ่งใช้ประโยชน์ในงานดนตรีของบุคคลอื่นในการกระทำอย่างถูกต้องในสิ่งบันทึกเสียงไปสู่การผลิตสิ่งบันทึกเสียง, ที่ไม่ได้รับการอนุญาต, แต่ต้องการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์จะเป็นการแนะนำโดยระเบียบปฏิบัติ, ดังเช่นงานที่จะไม่ได้ใช้ประโยชน์ที่ซึ่งเจ้าของสิทธิ์ได้มีการประกาศให้การใช้ประโยชน์ดังกล่าวเป็นการไม่อนุญาต
มาตราที่ 40 เมื่อการผลิตสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพ, ผู้ผลิตหาข้อยุติโดยการจัดทำข้อตกลงในสัญญาการจ่ายค่าตอบแทนแก่นักแสดง
มาตราที่ 41 ผู้ผลิตสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพจะมีสิทธิ์อนุญาตอื่นๆในการทำซ้ำ, จำหน่ายจ่ายแจก, การให้เช่าและการสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะบนเครือข่ายอินเตอร์เนท ดังเช่นสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพและสิทธิ์ที่จะได้รับค่าตอบแทนนั้น กำหนดเวลาของการคุ้มครองของสิทธิ์จะมีระยะเวลา 50 ปี, และสิ้นสุดลงวันที่ 31 ธันวาคมของปีที่ 50 ภายหลังจากการบันทึกของผลิตภัณฑ์ครั้งแรก
บุคคลผู้ซึ่งเป็นผู้ได้รับอนุญาตในการทำซ้ำ, การจำหน่ายจ่ายแจกและ การสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะบนเครือข่ายอินเตอร์เนท สิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพจะได้รับการอนุญาตจากการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์และนักแสดงเป็นการนำเสนอโดยระเบียบปฏิบัติ
หมวดที่ 4
สถานีถ่ายทอดโดยสถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์
มาตราที่ 42 สถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์ ถ่ายทอดงานที่ไม่ใช่การโฆษณา ที่สร้างสรรโดยบุคคลอื่นๆ, จะต้องได้รับการอนุญาตจากการจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์
สถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์ ถ่ายทอดการโฆษณาเผยแพร่งานที่สร้างสรรโดยบุคคลอื่นๆ,โดยบุคคลที่ไม่ต้องการอนุญาตแต่ต้องการจะจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์
มาตราที่ 43 สถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์ ถ่ายทอดโฆษณาเผยแพร่สิ่งบันทึกเสียง ที่ไม่ต้องการการขออนุญาตจะต้องจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์, ยกเว้นฝ่ายที่ได้รับผลประโยชน์จะมีข้อตกลงเป็นอื่น โดยเฉพาะตามระเบียบขั้นตอนในการปฏิบัติในเรื่องที่จะจัดตั้งโดยสภาแห่งชาติ
มาตราที่ 44 สถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์จะมีสิทธิ์ในการห้ามการกระทำที่ปราศจากการอนุญาตดังเช่น
1 ที่จะถ่ายทอดซ้ำในการถ่ายทอดทางสถานวิทยุหรือโปรแกรมสถานีโทรทัศน์และ
2 ที่จะบันทึกการถ่ายทอดสถานีวิทยุหรือโปรแกรมสถานีโทรทัศน์โดยสิ่งบันทึกเสียงหรือสัญญาณนำบันทึกภาพและการทำซ้ำสิ่งบันทึกเสียงหรือสัญญาณนำบันทึกภาพ
กำหนดเวลาของการคุ้มครองสำหรับอ้างอิงถึงสิทธิ์ในย่อหน้าก่อนหน้านี้จะเป็นเวลา 50 ปี, และสิ้นอายุวันที่ 31 ธันวาคม ของปีที่ 50 ภายหลังจากโปรแกรมวิทยุหรือโทรทัศน์ได้ถ่ายทอดครั้งแรก
มาตราที่ 45 สถานีโทรทัศน์เป็นการถ่ายทอดงานภาพยนต์, งานสร้างสรรโดยความสามารถของการเลียนแบบวิธีการของการผลิตฟิล์มภาพยนต์หรืองานวีดีโอกราฟฟิค , สถานีเป็นการถ่ายทอดงานวีดีโอกราฟฟิคที่ผลิตโดยบุคคลอื่นจะต้องได้รับการอนุญาตและจ่ายค่าตอบแทนแก่เจ้าของลิขสิทธิ์
บทที่ 5
ความรับผิดทางกฎหมายและมาตราการบังคับใช้
มาตราที่ 46 บุคคลผู้ซึ่งกระทำการโดยมีพฤติกรรมในการละเมิดจะต้องรับผิดชอบทางแพ่งสำหรับการเยียวยาแก้ไขเป็นการระงับบทบาทในการละเมิด การกำจัดความพยายามของพฤติกรรมโดยการขอรับโทษหรือจ่ายค่าชดเชยสำหรับความเสียหาย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณี
1 การโฆษณาเผยแพร่งานโดยปราศจากการอนุญาตของเจ้าของลิขสิทธิ์
2 การโฆษณาเผยแพร่งานของการประพันธ์ร่วมเป็นงานสร้างสรรแต่เพียงผู้เดียวของตนเอง, โดยปราศจากการอนุญาตของผู้ประพันธ์ร่วมอื่นๆ
3 การมีชื่อของบุคคลอยู่ในการเชื่อมโยงกับงานสร้างสรรโดยบุคคลอื่น, ในการจัดลำดับที่ต้องการแสวงหาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและการได้มา, ที่ซึ่งบุคคลที่ไม่มีส่วนในการสร้างสรรงาน
4 การผิดเพี้ยนหรือทำให้เสียความสมบูรณ์ ของงานสร้างสรรโดยผู้อื่น
5 การคัดลอกงานของบุคคลอื่น
6 การใช้ประโยชน์โดยการจัดนิทรรศการ, การผลิตฟิล์มหรือการทำเลียนแบบวิธีของการผลิตฟิล์ม, หรือโดยการดัดแปลง, การแปล, การประกาศ, หรือโดยความหมายอื่นๆ โดยปราศจากการอนุญาตของเจ้าของสิทธิ์, นอกเสียจากการกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้
7 การใช้ประโยชน์ของงานสร้างสรรโดยบุคคลอื่นโดยปราศจากการจ่ายค่าตอบแทนให้เป็นไปตามคำแนะนำในระเบียบปฏิบัติ
8 การให้เช่างาน, สิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพ, ที่ปราศจากการอนุญาตของเจ้าของลิขสิทธิ์ ของงานภาพยนต์, เป็นงานสร้างสรรโดยความสามารถของการเลียนแบบวิธีของการผลิตฟิล์ม, ซอฟแวร์คอมพิวเตอร์, สิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพหรือเจ้าของสิทธิ์ข้างเคียง นอกเสียจากการกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้
9 การใช้ประโยชน์ของงานเรียบเรียงพิมพ์ตัวอักษรของหนังสือโดยปราศจากการขออนุญาตจากผู้โฆษณา
10 การถ่ายทอดสดของการแสดงหรือการสื่อสารคมนาคมการแสดงสดสู่สาธารณะ, หรือการบันทึกของการแสดงโดยปราศจากการอนุญาตของนักแสดงหรือ
11 การกระทำอื่นๆของพฤติกรรมการละเมิดลิขสิทธิ์และในสิทธิ์อื่นและผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องในงานลิขสิทธิ์
มาตราที่ 47 บุคคลใดผู้ซึ่งกระทำการอื่นใดในการกระทำของการละเมิดจะต้องรับผิดชอบทางแพ่งสำหรับการเยียวยาเป็นการระงับพฤติกรรมที่ละเมิด, ในการกำจัดความพยายามของพฤติกรรมดังกล่าว การขอรับผิดหรือการจ่ายค่าชดเชย ขึ้นอยู่กับในแต่ละกรณีและควร, เพิ่มเติม, ให้อยู่ในอำนาจของสำนักงานกำกับดูแลลิขสิทธิ์ดังเช่นบทลงโทษเป็นการระงับพฤติกรรมการละเมิด, การยึดทรัพย์ ที่มีการกระทำที่ได้มาอย่างผิดกฎหมาย, การยึดทรัพย์และการทำลายสินค้าที่ละเมิดการทำซ้ำและตรวจสอบด้านภาษี, ที่ซึ่งกรณีเป็นการกระทำอย่างต่อเนื่อง, สำนักงานกำกับดูแลลิขสิทธิ์ควรจะยึดทรัพย์และปัจจัย, เครื่องมือ, และอุปกรณ์หลักในการใช้สำหรับการกระทำละเมิดการทำซ้ำ, และถ้ามีพฤติกรรมองค์ประกอบทางคดีอาญา, ในการละเมิดก็จะฟ้องร้องดำเนินคดีให้รับโทษทางอาญา.
1 การทำซ้ำ, การจำหน่ายจ่ายแจก, การแสดง, การนำเสนอ, การถ่ายทอด, การรวบรวมหรือการสื่อสารคมนาคมสู่
สาธารณะบนเครือข่ายอินเตอร์เนทโดยปราศจากการอนุญาตของนักแสดง, หรือนอกเสียจากการกำหนดให้เป็นอื่น
ในกฎหมายฉบับนี้
2 การโฆษณาเผยแพร่หนังสือที่ซึ่งสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวของการโฆษณาเผยแพร่สู่บุคคลอื่น,
3 การทำซ้ำและการจำหน่ายจ่ายแจกของสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพของการแสดง, หรือการสื่อสารคมนาคมสู่สาธารณะของการแสดงบนเครือข่ายอินเตอร์เนทโดยปราศจากการอนุญาตของนักแสดง, หรือนอกเสียจากว่าจะกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้
4 การทำซ้ำและการจำหน่ายจ่ายแจกหรือการสื่อสารโทรคมนาคมสู่สาธารณะบนเครือข่ายอินเตอร์เนทของสิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพที่ผลิตโดยบุคคลอื่น, โดยปราศจากการอนุญาตของการผู้ผลิต, หรือนอกเสียจากว่าจะกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้
5 การถ่ายทอดและการทำซ้ำของโปรแกรมวิทยุหรือโทรทัศน์ ที่ผลิตโดยสถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์ ที่ปราศจากการขออนุญาตของสถานีวิทยุหรือสถานีโทรทัศน์, หรือนอกเสียจากว่าจะกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้
6 โดยเจตนาที่จะใช้อุบายหรือการทำลายมาตราการทางเทคโนโลยีที่ยึดถือโดยเจ้าของสิทธิ์สำหรับการคุ้มครองลิขสิทธิ์หรือสิทธิ์ข้างเคียงในงานนั้น, สิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพโดยปราศจากการอนุญาตของเจ้าของลิขสิทธิ์หรือเจ้าของสิทธิ์ข้างเคียง, หรือนอกเสียจากว่าจะกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้
7 โดยเจตนาในการลบหรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลในการบริหารสิทธิ์ทางอีเลคโทรนิคของงาน, สิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพ, โดยปราศจากการขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์หรือเจ้าของสิทธิ์ข้างเคียง, หรือนอกเสียจากว่าจะกำหนดให้เป็นอื่นในกฎหมายฉบับนี้หรือตามระเบียบปฏิบัติหรือ
8 การผลิตหรือการจำหน่ายงานที่ซึ่งเป็นเครื่องหมายของการทำเทียมเลียนแบบ
มาตราที่ 48 ที่ซึ่งลิขสิทธิ์หรือสิทธิ์ข้างเคียงเป็นการละเมิด, ผู้ละเมิดจะต้องชดใช้สำหรับความเสียหายตามจริงแก่ผู้ถือสิทธิ์ , ที่ซึ่งตามที่เสียหายเป็นการยากในการคำนวณ, ความเสียหายจะเป็นการจ่ายบนพื้นฐานของการกระทำที่ได้มาอย่างผิดกฎหมายของการละเมิด ทั้งหมดของความเสียหายจะรวมทั้งความเหมาะสมของการจ่ายค่าธรรมเนียม โดยผู้ถือสิทธิ์จะมีสิทธิ์ในการยับยั้งพฤติกรรมการละเมิด
ที่ซึ่งผู้ถือสิทธิ์เสียหายตามจริงหรือผู้ละเมิดได้กระทำการอันได้มาซึ่งทรัพย์สินที่มิชอบด้วยกฎหมายและไม่สามารถตรวจสอบได้, ศาลประชาชนจะตัดสินพิจารณาให้ชดใช้ค่าเสียหายไม่เกิน RMB 500,00 ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณีของการกระทำละเมิด
มาตราที่ 49 เจ้าของลิขสิทธิ์หรือเจ้าของสิทธิ์ข้างเคียงผู้ซึ่งมีหลักฐานที่ชัดเจนที่จะตั้งบุคคลอื่นเป็นการกระทำหรือจะกระทำพฤติกรรมของการละเมิดสิทธิ์ผู้อื่น, ซึ่งสามารถเป็นเหตุให้ไม่สามารถแก้ไขได้ในความเสียหายในสิทธิ์ที่ถูกต้องตามกฎหมายและผลประโยชน์ถ้าเป็นพฤติกรรมที่ไม่หยุดโดยทันทีทันใด, ควรนำสู่ศาลประชาชนยื่นคำร้องอย่างเป็นทางการของการกระทำที่เกี่ยวข้องและสำหรับการนำมาตรการสำหรับการอายัดทรัพย์สินก่อนการเริ่มต้นในขั้นตอนของกฎหมาย
บทบัญญัติของมาตรา 93 ถึง 96 และ 99 เป็นขั้นตอนในกฎหมายแพ่งของสาธารณะรัฐประชาชนจีนจะใช้ต่อเมื่อศาลประชาชนนำมาใช้ประโยชน์อ้างอิงในย่อหน้าถัดมา
มาตราที่ 50 สำหรับความมุ่งหมายของการยับยั้งพฤติกรรมการละเมิดและภายใต้กรณีที่ซึ่งอาจจะสูญเสียหลักฐานที่ชัดเจน หรือยากที่จะได้ความคืบหน้า, เจ้าของลิขสิทธิ์หรือเจ้าของสิทธิ์ข้างเคียงควรนำสู่ศาลประชาชนสำหรับหลักฐานที่ชัดเจนในการอายัดทรัพย์สินก่อนการดำเนินการริเริ่มตามขั้นตอนทางกฎหมาย
ศาลประชาชนจะทำการตัดสินภายใน 48 ชั่วโมงภายหลังการยอมรับการร้องขอใช้, มาตรการของการอายัดทรัพย์ จะนำมาใช้โดยปราศจากการล่าช้าถ้ามีความปราถนาที่จะดำเนินการ
ศาลประชาชนจะมีคำสั่งให้ผู้ร้องกำหนดการค้ำประกัน, ถ้าหากภายหลังล้มเหลวในการดำเนินการ, ศาลจะนำกลับคืนให้
ที่ซึ่งการร้องขอล้มเหลวในการริเริ่มดำเนินการตามขั้นตอนของกฎหมายภายใน 15 วันภายหลังศาลประชาชนดำเนินการตามมาตรการของการอายัดทรัพย์, ภายหลังจะสิ้นสุดมาตรการของการอายัดทรัพย์
มาตราที่ 51 ศาลประชาชนจะรับฟังกรณีที่ควรยึดทรัพย์ ที่ได้มาอย่างผิดกฎหมาย ในการละเมิดการทำซ้ำและปัจจัยการใช้สำหรับการกระทำละเมิดของลิขสิทธิ์หรือสิทธิ์ข้างเคียง
มาตราที่ 52 ผู้โฆษณาเผยแพร่หรือผู้ผลิตของการทำซ้ำผู้ซึ่งไม่สามารถพิสูจน์ว่าเป็นการโฆษณาเผยแพร่หรือการผลิตที่มีการอนุญาต, ผู้จำหน่ายจ่ายแจกของการทำซ้ำหรือการให้เช่าของการทำซ้ำของงานภาพยนต์ เป็นงานสร้างสรรโดยความสามารถของการเลียนแบบวิธีการของการผลิตฟิล์ม, ซอฟแวร์คอมพิวเตอร์, สิ่งบันทึกเสียงหรือบันทึกภาพผู้ซึ่งไม่สามารถพิสูจน์ว่าได้จำหน่ายจ่ายแจกหรือให้เช่าการทำซ้ำ โดยมาจากแหล่งที่ถูกกฎหมาย, จะต้องรับโทษทางกฎหมาย
มาตราที่ 53 ในฝ่ายผู้ซึ่งล้มเหลวที่จะทำให้สมบูรณ์ของข้อตกลงในสัญญา, หรือทำให้สมบูรณ์ในประเภทที่ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขในข้อตกลงตามสัญญา, จะต้องรับผิดชอบทางแพ่งตามความเกี่ยวข้องของบทบัญญัติของหลักการทั่วไปของกฎหมายแพ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน, กฎหมายสัญญาของสาธารณรัฐประชาชนจีนและความเกี่ยวข้องอื่นๆของกฎหมายและระเบียบปฏิบัติ
มาตราที่ 54 ความขัดแย้งทางลิขสิทธิ์ควรยุติโดยการประณีประนอม, และควรยอมรับการตัดสินชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการของงานลิขสิทธิ์คณะตัดสินชี้ขาดภายใต้การร่างข้อตกลงตัดสินชี้ขาดยุติลงระหว่างทั้งสองฝ่ายหรือภายใต้สาเหตุของการตัดสินชี้ขาดในสัญญา
ในแต่ละฝ่ายควรริเริ่มขั้นตอนโดยตรงในศาลประชาชนในส่วนที่ไม่มีการเขียนข้อตกลงการตัดสินชี้หรือในการที่ไม่มีการระบุเหตุการตัดสินชี้ขาดในสัญญา
มาตราที่ 55 ในแต่ละฝ่ายผู้ซึ่งไม่พอใจกับการดำเนินการในบทลงโทษควรริเริ่มเข้าสู่กระบวนการในศาลประชาชนภายใน 3 เดือนจากวันที่ได้รับสำนวนคำตัดสินลงโทษ ถ้าฝ่ายอื่นๆที่ไม่ได้เริ่มเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมายหรือไม่ทำให้เป็นผลตามคำตัดสินภายในเวลาที่กำหนด, สำนักงานกำกับดูแลลิขสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องจะนำเข้าสู่ศาลประชาชน ในการบังคับคดี
บทที่ 6
ส่วนเพิมเติมของบทบัญญัติ
มาตราที่ 56 สำหรับความมุ่งหมายของกฎหมาย, กำหนดเวลา “zhuzuoquan” 2 เป็น “banquan” 2
มาตราที่ 57 “การโฆษณาเผยแพร่” อ้างอิงถึงมาตราที่ 2 ของกฎหมายฉบับนี้ในความหมาย การทำซ้ำและการจำหน่ายจ่ายแจกของงาน
มาตราที่ 58 ระเบียบปฏิบัติสำหรับการคุ้มครองของซอฟแวร์คอมพิวเตอร์และสิทธิ์ในการสื่อสารคมนาคมของเครือข่ายอินเตอร์เนทจะแยกส่วนจัดตั้งโดยสภาแห่งชาติ
มาตราที่ 59 สิทธิ์ของเจ้าของลิขสิทธิ์, ผู้โฆษณาเผยแพร่, นักแสดง, ผู้ผลิตในสิ่งบันทึกเสียงและบันทึกภาพ, สถานีวิทยุและสถานีโทรทัศน์ เป็นการกำหนดสำหรับในกฎหมายฉบับนี้ ของกำหนดเวลาของการคุ้มครองโดยเฉพาะในกฎหมายฉบับนี้ ยังไม่สิ้นสุดของวันที่ของกฎหมายฉบับนี้ ได้บังคับใช้, จะคุ้มครองตามกฎหมายฉบับนี้
การละเมิดของลิขสิทธิ์และสิทธิ์ข้างเคียงหรือการฝ่าฝืนละเมิดของสัญญาของลำดับการกระทำที่เข้าสู่อำนาจของกฎหมายจะมีข้อตกลงภายใต้ความเกี่ยวข้องกับกฎระเบียบหรือนโยบายในการบังคับควบคุมที่เเมื่อการกระทำและพฤติกรรมที่เข้าข่าย
มาตราที่ 60 กฎหมายฉบับนี้จะเริ่มบังคับใช้เมื่อ วันที่ 1 มิถุนายน 1991(2534)
----------------------------------
1 Quyi refers to such traditional art forms as ballad singing, story telling, comic dialogues, clapper talks and cross talks.
2 Zhuzuoquan corresponds to "author's right", but literally translated as "right in a work"; "banquan" is the literal translation of
"copyright".
พรชัย ศิรินุกูลชร
แปลและเรียบเรืยง 10/11/49
go back
|
หน้าแรก